Sevgili babacığım

İnsanların hani kahramanları hep babalarıdır ya benimki de babamdı. Annemle hemcins olmamıza rağmen babama olduğu kadar yakın hissetmedim kendimi, halende hissetmiyorum. Belkide onca şey yaşamış olduğu anılardan dolayı, hep emekli olmadan önce ki maceralarından bahsederdi. Yanlış anlamayın sakın, babama kötü bir şey olmadı(Allah korusun.) sadece babama duyduğum yakınlığı bilin istedim.
Tuhaf bir biçimde annemle abimi, kendimle de babamı benzetmişimdir hep. Mesela benim çoğu şeyim babama benziyor. Babamda bana kendini daha yakın hissediyor olmalı ki bazı şüphelerini vs. bana anlatır ilk. Bugün olduğu gibi... Ne oldu anlatmayacağım ama bu olayın sayesinde babamla aramızdaki özel bağı fark ettim. Bilmiyorum beni 9 ay taşımış olabilir ama bugün ki şüpheleri babamın eğer doğruysa anneme eskisi kadar yakın olmayabilirim.
Bunları yazmamın amacı (çok bir şey yazmamış olsam da) sadece duygularımı paylaşmak.


Açıkçası şimdi yazamadığım için başka sitedeki yazımı koydum, affınıza sığınarak tabii; ama mümkün olan en yakın zamanda yazacağım.

Biraz hüzün

Sevdiklerim neden sevmez ki beni? Benim neyim eksik diğerlerinden? Nasıl böyle oldum ben? Bu sorular beni o kadar boğuyor ki. Gerçekten sıkılıyorum, daralıyorum, bunalıyorum. Bir de saçlarım gitti. Herkes benden uzaklaşıyor gibi; ama kimseye anlatamıyorum ki. Korkuyorum, en yakın arkadaşım dediklerimin gitmesinden. Hem de o kadar çok korkuyorum ki. Bunları konuşarak anlatamıyorum. Belki yazdıklarımı görürler. Takmamaya çalışıyorum ama olmuyor işte. Dostum, kardeşim dediklerimin benden uzaklaşması... Hayatımda ki kötü şeylerden biri.
 Onlara eğlenceli görünsem de aslında öyle değilim. İçime kapanık, sürekli üzgün, hele şu an... Tam ağlamak üzereyim. Volante, eğer okuduysan bunu anla yani. Tepkilerini ona göre ver lütfen. Yeni olaylar var. bana ulaş. Seni çok seviyorum, sen benim minik cadımsın :) Unutma bunu hiç olur mu?? Bu arada seni bazen kıskanıyorum ama yüzüne söyleyemem neler olduğunu.

Mesaj

Şu 2 gündür yaptığım salaklığın haddi hesabı yok cidden. Eski sevgiliye mesaj atmalar falan. N'oluyoruz ya? Kafayı mı yedim anlamadım ki.. Bir de mesaja bak "seni halen seviyorum ve özlüyorum. Bana dön demiyorum sadece söyledim neyse iyi geceler" Manyaklaştım cidden. Çocuk da bir şey demedi o mesajı gönderdikten sonra kıçımı kaşıya kaşıya uyudum yani. Sonra bugün mesaj attı. Allah razı olsun yani beni de düşünüyor arada.! Te allam ya.Yarın buluşucaz, Allah'ın izniyle. Gitmesem mi diyor bi yanım ama bilmiyorum ya, sevgilisi de var ne bu cesaret yani. Düşündüm beyzadeyi de sordum bir şey der mi diye. Demesi için kötü bir şey olması lazım, dedi. Bu ne lan böyle, nasıl bir cevap ya. Yalnız çocuğa laf ediyorum ama benim de sevgilim var ve yüzsüz bir biçimde mesaj atıyorum. Kaşar bi ruhum var yani bunu biliyorum da herkese göstermeye çalışmak niye.! Neyse ki çocuk 12. sınıfta bu sene gidiyor yani. Yine yırttım ahkihkoh. Neyse çok konuştum hem edebiyat defteri geçirip 10'da yatmam lazım, bir de sütümü içersem tamamdır. Hadi size iyi geceler, neşeli günler şimdiden...

Duygular

Hayat en zor anlarımda neden götüyle gülmek zorunda gerçekten merak ediyorum. Ben ağlıyor iken hüngür hüngür, milletin beni umursamaması neden ya. Neden yani?! Evrene mesajlarımın haddi hesabı yok ama en bok olaylar benim başıma geliyor. Ondan sonra bu kız neden böyle. Sevgilim olacak domuz da umursamadığımı sanıyor ama en çok onu umursuyorum ama belli edemiyorum. Odun geldim, odun gideceğim yemin ediyorum ya. Romantiklik kanımda yok anacım ben ne yapayım ya.. Neyse hayırlısı tabi. Saçmaladım gibi ama bilemiyorum..